ANTİN-KUNTİN İŞLER BUNLAR BEBEĞEMM...

Bir adam var hayatımda henüz 6 gün oldu. anlatsam çoğu insan anlamaz beni belki gülebilirler bile. Bana da böyle bir durumu anlatsalar saatlerce gülebilirim hatta aklıma geldiğinde tekrar tekrar gülebilirim. Yapacak bir şeyim yok gerçekten hoşlanıyorum ondan. Boşluktan mı yoksa eskiden de ona karşı bir şeyler hissediyor olabileceğimden mi bilmiyorum ama biri var şimdilik yüzümü güldürebilen.

17 temmuz Cuma günü face e girdim baktım Harun... epeydir ekliydi zaten ama ara ara konuşuyorduk. Laf atmış bana büyüdüğüme dair. Bende 15 gün üzerine görmüşüm sildim msg. sonra; durup dururken selam nasılsın dedim. Aman Allah’ım iyi mi yaptım kötümü hala bilemiyorum. Küçükken beraber oynardık onun sevgilisi vardı Gamze mektup taşırdık onlara aklımın ucundan geçmezdi bugün ondan hoşlanabileceğim. Acaba bilinç altında var mıydı bir şeyler diye düşünüyorum ama tam hatırlayamıyorum da. Neyse bir gün duyduk evlenmiş Harun. Kendinden 17 yaş büyük bir Almanla. zaten ailesi ile problemleri vardı. kaçış yaptı sanırım dedik. Yıllar sonra bu facebook sayesinde tekrar karşılaştık.

Sürekli yazışıyoruz, akşamları arıyor msg lar falan birde burada olsa Allah’ım o kadar güzel ki korkuyorum aşık olmaktan. Kasım, Aralık gibi geleceğini söylüyor söz verdi bakıyoruz şimdilik.( kendimi, Türk filmlerinde oynayan başrolde ki aptal kız gibi hissediyorum) Her şeyi olduğu gibi anlatıyor zaten ailesinin çoğunu tanıyorum. Eşim bir gün gideceğimi biliyor diyor. inan okuyucu hakkımda ne dersen de kaşarın Allah’ı de istersen. ilk defa böyle bir şey yaşıyorum. Normalde kendimi iyi tanıdığımı sanıyordum böyle bir durum yaşamam diyordum ama oluyormuş işte :( belki de onun mantık evliliği yapması, yurt dışına çıkabilmek için bunu yapması beni az biraz yumuşattı. Ama ne olursa olsun eşi ona aşık eminim. bu çok üzüyor beni. Düşündükçe utanıyorum yaptığımdan.

Dün görüntülü yazışıyoruz. Geldi dedi. kapatıyorum o zaman dedim. kendimi ucuz bir orospu gibi hissettim. Hayır dedi benimde cesaretimi kırma. Abla o kadar rahat ki san ki ev arkadaşı. baktık bir birimize el salladık ve çekildi. Yüzünde ki ifadeyi hiç unutamayacağım. Bak o benim yanımda der gibi baktı bana. Abicim biz Türk familyası olarak mı bu kadar kıskancız? ne olursa olsun normal bir arkadaş ta olsa biz kıskanırız. Böyle yani bu son günlerde bir sungurluk bir mutluluk artı bir kendinden iğrenme var üstümde. Allah’ım sonumuzu iyi et.


Okuyucu duy sesimi.... sana yazıyorum bunları.. sence çok bok bir durum mu? Çok mu ayıp rezilim? ne desen boş bari güzel bir şeyler söyle :)