Sayfalar

26 Ağustos 2010 Perşembe

Yirmilik Dişlerle Başım Belada


Ahh bu yirmi yaş dişlerimmm...

dişimi çektirdim a dostlar.. ağzımda 13 dikiş var Allahım Yarabbim.. sağ tarafım şiş, ağzımın kenarı yara, kocasından dayak yemiş kadınlar gibiyim.

bütün cesaretimi topladım salı sabahı gittim dişçiye. neşteri görene kadar çok rahattım. neşteri ve o aletleri görünce kaçıp gitmek istedim biran önce. hazır dişimide uyuşturdular ağrımda yok.. sonra kendine gel siyam saçmalama dedim..

tam 2 saat 20 dk o koltukta ağzım ardına kadar açık, tak tak, tuk tuk, cat curt seslerini duya duya hee birde tükürük çeken zımbırtı var!! benimki tükürükten çok kan çekiyordu ya delirdim.. gıgım çıkmadı. doktor çok cesur olduğumu söyledi /: gel sen ne çektiğimi birde bana sor.. neyse dikişler atıltı olay bitti. doktor, zor ama temiz oldu ayrıca yirmi yaş dişin yüzüme fırladı dedi. çekildi başımdan.. gülmeyi inan senin kadar isterdim bebeğim ama inan halim yok.. bütün o sıkıştırdığım sinirler gevşedi hıçkıra hıçkıra ağlıyorum.. hemşire ağlama benide ağlatıcaksın demez mi? daha çok anırıyorum.. bişey değil dikişlerim patlıycak.. sonra rahatladım sustum. 10 gün sonra dikişlerimi aldırmaya gidicem.

doktor beycağızım, 2 gün rapor verdi.. vurdum kafayı yattım. Mikro deli olmuş. siyamdan haber var mı? siyamdan haber var mı? ulan giderken ben ne dedim? dikiş olayına girerse konuşamam. ama yok inadına anlamak istemiyor. aramış annemle konuşmuş. beni deli ediyor bu adam.. bir an önce şu dikişlerimde alınsında artık güzel güzel yemek yiyebiliyim konuşabiliyim.. Ramazan'ı da yedim. oruç falan hak getire. cuma günü başlıcam inşallah. Allahım ben bu borçları nasıl ödüycem nasıı?? :/

19 Ağustos 2010 Perşembe

A Desem Çımaz.. a aa Desem Çıkmaz..


Sesimi kaybettim a dostlar.. üç gündür konuşamıyorum not defteriyle dolanıp duruyorum.

ilk önce boğazımda bir yanma, sonrasında bir ağrı. yattım kalktım sesim yok. kısık bile değil tamamı gitmiş ): delircem.. 'a' diyorum yok çıkmıyor. bişey anlatıcam bütün damarlarım dışarı fırlıyor, zorla sese benzer bişey çıkıyor..

iş çıkışı, Nesrinle karşılaştık konuşamadığım için ellerimle bişeylar anlatmaya çalışıp ha-hu diye sesler çıkarmaya başladım (: delircem konuşamadıkça anlatmaya çalışıyorum. yarın doktora gidicem demeye çalışıyorum. halimi görsen çoğ fenayım çoğğ

Nesrinin saksı iyi çalışır bu gibi durumlarda. hadi acile gidiyorz dedi. hangi acil? diyemedim tabi.. çok fazla doktorla hastaneyle işim olmadığı için (şükürler olsun). acile, çok komada insanlar gider sanıyorum. cehaletimin aq ((: gittik bi bakarımki benden iyi durumda insanlar var. vay anasını ya uzaydan mı attılar seni kızım? diye geçirdim içimden.

neyse uzman doktor varmış içerde rahatladım. doktor amca iyice muayene ettikten sonra farenjit dedi. ben zaten biliyodum dedim. başladım konuşmaya; anlatamadıkça konuşuyorum, anlatamadıkça konuşuyorum. dotor 2-3 gün hiç konuşma tahriş oldukça daha çok acır ve hem böylelikle az konuşmayı öğrenirsin demez mi? evet evet öle dedi Nesrin kahkahayı bastı.. banada kal geldi. sağır ve dilsiz olan insanlar sürekli bişeyleri anlatma derdinde olurlar. normal insanlardan daha gevezedirler. onları çok iyi anlıyorum şu anda.

hee bu arada ertesi gün dişçiye gittim. doktor halimi görünce, sana hiç bişey yapamam. şu anda halin kötü haftaya gel demez mi Allahım yarebbim bari dişimi yaptıraydım hazır cesaret toplamışken. bakalım haftaya ne yapcam çok korkuyorum çok..

Bu olay en çok Salik abinin işine geldi. Akşamları beni deli etmek için elinden geleni yapıyor sesimi çıkartamıyorum ya.. Ama uzun sürmez evdeki horozluğun salikcim sana vaadettiğim günler çok yakında.. ha ha ha ha ha..

17 Ağustos 2010 Salı

Mahveden Yaz...


Hamd olsun bronşit olma yolunda emin adımlarla ilerlemekteyim. hatta olmuş bile olabilirim... Ter ter terr.. bu ne bea? kuramamış sucuk gibi ortalarda dolaşıyorum. terbezlerimin bu kadar çalıştığını bu yaz öğrendim. atılacak toksin kalmadı vücudumda.. Eridim, bittim, mahvoldumm..

yaz mevsiminden bu kadar bıkacağımı hiç sanmazdım. kar yağsın kar. delircem yoksam. bir yandan sıcaklar, bir yandan oruç, bayrama kadar ince hastalığa yakalanmazsam iyi olcak.

şu anda, sesim gram çıkmıyor. çok zorlarsam; travestiler halt etmiş yanımda. öksür öksür, ciğerlerim elime gelir mi acaba? onun merakındayım. yarın doktora gidicem bakim ne dicek bana. oysamki çok güveniyodum kendime doktor amca. hayatta soğuk su içmem, ceyranda kalmam, terleyince üzerimi değiştiririm.. velakin ne olduysa bu havalar yedi başımı :/ yapcak bişey yok..

hee bu arada blog, yarın dişçiyle randevum var çok pis tırsıyorum. dualarınızı bekliyorum. cesaret iğnesi istesem yaparlar mı? abartmim demi olayı. ağlamam yine inşallah.. rezilliği kimse görmesin diyede kimsecikleri çağırmıyorum yanıma ): götünle gülme lüften. küçükken seninde sağlam dişini çeken bir baytar olsaydı sende korkardın!!

12 Ağustos 2010 Perşembe

mikrodan inciler..


- Saatiniz çalışmıyor çocuklar!
- evet pili bitmiş
- eee.. takalım o zaman
- peki

saati yerinden çıkartır; eski pili alır yenisini takar.

- çalışmadı bu!!
- bakim.. pili ters takmış olabilirsiniz. hatta evet ters..
- yoo ters deil
- peki ( oruçlu oruçlu uğraşamıycam )

saati oraya buraya vurmaya başlar /:

1 saat sonra Eytan gelir.

- eytan, o saat çalışmıyor.
- dubibakim..
- aha aha aha hahahaha
- ulan pilini ters takmışsın
- ben takmadım onu!!!! siyam taktı..
- kim ben mi? ://
- evet evet siyam taktı onu..

küfür etmicem.. iftardan sonra sülalen rahatlıcak..

herif potansiyel yalancı kaçın beyler..

-

10 Ağustos 2010 Salı

Bu Neydi Şimdi ?




Uzun zamandır insanlığımı kaybettiğimi sanmaktaydım. bu fotoğrafı görüp, üzerindeki yazıyı okuyana dek. gözlerimden yaşlar süsüldü. sanırım, tam olarak kaybolmamış içimdeki insanca duygular.. belkide çok duygusal bir dönemimdeyim. bilemiyorum..

insanların başına gelen olaylar, atılan kazıklar, söylenen yalanlar ve daha niceleri.. ruhumuzu kaybetmemize yol açabilir. hiç birşey umrunuzda olmayabilir. ölümden ötesi yok deyip güler geçersiniz.. ben bunu yaşıyorum yaklaşık bir yıldır. uzun zamandır bu kadar duygulanmamıştım. sanırım, içimdeki herşey bitmemiş. Buna sevindim..

9 Ağustos 2010 Pazartesi

İnsanlık Zor Zanaat..!!!


insanlar akıllarını kaçırmış olmalı. kaçırmasalarda ben kaçırdıklarını düşünüyorum.

dışarıdaki sıcaklık, sahra çölüyle yarışıyor. teyzeler, amcalar, veletleriyle beraber hatta veletlerde yetmeyip hurra bütün mahalleyle beraber denize geliyorlar İstanbul'un bir ucuna.. kardeşim, beyin kanamasından ölüceniz. sabah 7:00 den akşam 21:00'e kadar. ne işiniz var ya kayaların üzerlerinde taşların içinde. Allahım akıl verirken bizim toplum hangi deniz kenarındaydı bilemicem..

Dün kızlarla toplaştık hadi denize girelim dedik. Sahille 100m aramız var ama.. insan selinden gidemiyoruz. hazırlıklarımızı yaptık bindik arabaya çıktık. varan 1: park yeri bulman imkansız :D bok mu var arabayla iniyosun yürü be kardeşim ama çok sıcak yürümek ölümcül.. neyse zor zar bir yer bulundu ve duruldu. hadi bakalım bizim çekeklerin yanına gidelim dedik aman Allahım o da ne!!! heryer karınca yuvası gibi insan-insan-insan nefret geldi.

varan 2: bir yer bulamadık. dört koy'dan üçü tıka basa dolu. millet göt göte.. kendi yerimizi bile işgal etmişler. milletcek çok duyarlıyız hamd olsun.. bırakılan çöpleri hiç saymıyorum. 1 saat takıldıktan sonra amcam halimizi görüp acıyınca siyam, al botu gidin nerde isterseniz orda yüzün. dedi. Bu fırsat kaçar mı? kaçmaz tabikide.. hadi bakalım atladık bota çekmeye başladım. küreğin sol tarafı bozuk.

varan 3: parmaklarım su topladı şuanda geberiyorum acıdan. neyse ikinci koyu geçtik 3.koya geldik. yaşlı teyzeyle bir amca. teyze kumun içine gömülmüş, kafasını kuş gibi kaldırıp bize bakıyor. bende sinir 1500 amca ayağa kalktı bize el kol yapıyor. yaklaştık... hayırdır amca! dedim. öbür tarafa gidin demez mi?

varan 4: siyam çıldırır. - bana baksanıza siz! kendi köyümde denize giremiyorum. rahatsız oluyosan sen yürü git.. Amca da çıt yok.

Kızları kıyıya bıraktım.. açıldım demiri attım.. du bismillah.. beş altı kişi yanımıza geliyor. ulan biz sakin diye gelmiştik buraya. hepsi uzaktan bağıra bağıra geliyorlar.. neye uğradığımızı şaşırdık. Meğerse teşekkür ediyolarmış ((: (nece teşekkürse? kendimi lost adasına düşmüş gibi hissettim) hayırdır dedik. Amcayla teyze kimseyi sokmuyormuş kocaman koya. bunlarda sinmişler. biz gelince fantastik ikili defolunca, millet rahata ermiş. onun için teşekkür ediyorlarmış..

üç-dört saat takıldıktan sonra; Amcam geldi bizi aldı. kürek ıstırabından da kurtuldum.

demem o ki; milletce gittiğimiz yeri mahvedebiliyoruz, hatta o kadar mahvetmek ki bu insanların yerlerini işgal edip, çıkın dediklerinde ağaz burun kıvırıyoruz, çöpleri oraya buraya savurup, giderken arkamıza bile bakmıyoruz.. biri gelip çöpünüzü unuttunuz diye eline verince yalan mekanizmamız anında çalışıveriyor..

böyleleri insan olduklarından eminlermi acaba? İnsan olduklarını iddaa ediyorlar. akıl sağlıklarından eminler mi acaba?? meraktayım!!

3 Ağustos 2010 Salı

içine ....

İnsanların, Kendi iç sesleriyle bile paylaşamadığı; paylaşmaya kalktığında hemen kovduğu, muhteşem düşünceleri olabilir!!!

iç sesimmm defolll :((: